We hebben inmiddels twee open dagen achter de rug met veel belangstellende mensen op de toren. Ze komen daar niet voor hun eigen verhalen maar voor uitleg over het Krammerproject en zijn onder de indruk van de vorderingen en vergapen zich aan de geweldige kranen en de weidsheid van het uitzicht over alle 34 bouwlocaties die je vanaf de toren kunt zien. Ik probeerde vooral uitleg te geven en geen persoonlijke vragen te stellen. Ik had gerekend op boze bewoners uit de omgeving met klachten over overlast maar trof alleen positieve mensen, zeker uit St.Philipsland vanwege het zonnepanelenproject. Sommige mensen uit Bruinisse hadden ook graag zo’n project voor de inwoners van Bruinisse gehad die op het molenwoud gaan uitkijken. Er waren veel mensen die met duurzaamheid bezig zijn en dat doet me natuurlijk goed. Veel interessante vragen zoals waarom we over een getijdencentrale in de Brouwersdam denken terwijl de Oosterscheldedam enorme waterverplaatsingen te verwerken heeft en toch ook geschikt is voor een waterkrachtcentrale. Natuurlijk is het voor de gemeente Goeree Overflakkee leuk als zij zich kunnen profileren als erg duurzaam maar juist het Krammerproject is een goed voorbeeld van wat je kunt bereiken door samen te werken met Zeeland. Ik stond op de voorlichtingstand van Deltawind in restaurant de Grevelingen naast coöperatie Zeeuwind en die mensen zijn nog gemotiveerder en betrokken dan wij. De tweede opendag was voor iedereen en drukker dan de eerste. Weer veel mensen met relevante vragen en veel interesse. Er was een man die bij de bouw van de eerste windmolens op Flakkee in de Johannespolder had gewerkt en mooie verhalen had, mensen uit de Noordoostpolder waar vroeger iedere boer zijn eigen windmolen op het erf had staan, veel mensen met verhalen over het rendement van de zonnepanelen op hun dak en mensen met elektrische auto’s met laadproblemen bij grotere afstanden. Het was gewoon gezellig druk met positieve mensen.
Het is vrij rustig met hijsen omdat het af en toe te hard waait maar er gebeurt wel degelijk het een en ander. Vooral bij molen 4 en het servicegebouw zijn veel activiteiten, molen 32 en 14 zijn klaar. De kraan van molen 32 is gedemonteerd en gaat naar molen 30.
Ik sprak op de toren een beroepsfotograaf die veel belangstelling heeft voor grote bouwwerken en nu met de sluizen in Zeeland bezig is. Hij had een brede belangstelling en was erg geïnteresseerd in het Krammerproject en sprak met warmte over zijn werk over tuinen in Londen en New York. We wisselden adressen uit want het klikte toen we over idealen spraken.
Natuurlijk maakte ik een praatje met de nieuwe portiers. De een wilde vroeger graag toneelspeelster worden maar mocht dat niet van haar ouders en toen was ze maar receptioniste in een ziekenhuis geworden waar je ook veel publiek hebt en de rol van geduldige en belangstellende dame kunt spelen. Het ging haar goed af en ze werd best gewaardeerd maar ze trok zich alle nare verhalen van zieke en opgegeven patiënten te veel aan en ging er slecht van slapen. Ze was zich nu aan het omscholen tot beveiliger/bewaker bij voetbalwedstrijden en popconcerten. Ook veel publiek en ook een rol te spelen en contact met mensen. Ze loopt nu hier stage en geniet van al die gezonde stoere mannen uit heel Europa die zich ’s morgens bij haar komen melden en ’s avonds weer afscheid komen nemen met meestal een praatje in verschillende talen door elkaar. De andere nieuwe portier heeft zijn hele werkzame leven op dit soort projecten gewerkt als kraanmachinist en toen hij vanwege zijn gezondheid werd afgekeurd is hij cursussen veiligheid gaan volgen en hoopt daarmee op dit soort projecten tot zijn pensioen te kunnen blijven werken. Hij geniet na maanden thuis wegkwijnen hier van de sfeer bij het stage lopen voor zijn opleiding.
Meer ‘Vanaf de Uitkijktoren’ lezen?
